Zazwyczaj wykres panelowy wykonuje się poprzez skopiowanie pierwszego wykresu i zmianę zakresu danych dla nowo powstałych kopii. Takie rozwiązanie z pewnością nie jest skomplikowane, ale wymaga cierpliwości przy skalowaniu obszaru kreślenia wykresu oraz rozmieszczeniu wykresów względem siebie.
Wykres panelowy możemy również stworzyć korzystając z opcji formatowania warunkowego i tzw. pasków danych. Rozwiązanie to wydaje się najbardziej przydatne gdy zależy nam na szybkim zorientowaniu się w analizowanym zbiorze danych. Wybierając tę metodę godzimy się jednak z faktem, że jedyną opcją informacji o skali prezentowanych danych będą etykiety wykresu, które w tym wypadku nie zawsze łatwo wyświetlić na tle pasków. Stosując paski danych nie ma bowiem możliwości wyświetlenia osi poziomej wykresu.
Alternatywna metoda, którą przedstawię polega na połączeniu możliwości wykresu skumulowanego słupkowego oraz punktowego. Wspomniany duet pozwoli nam uniknąć problemów związanych ze skalowaniem i rozmieszczaniem pojedynczych wykresów oraz uwolni nas od wyboru pomiędzy osią danych a etykietami. W naszym przypadku dane, które będziemy analizować dotyczą sprzedaży produktów w poszczególnych oddziałach firmy i prawdopodobnie gdyby nie wykres panelowy, zostały by zobrazowane tak.
Żeby uniknąć przedstawionej prezentacji prześledźmy kroki potrzebne do przygotowania wykresu panelowego. Zacznijmy od posortowania tabeli z danymi, tak aby na wykresie etykiety pojawiły się w kolejności Produkt A, Produkt B itd. Następnie w komórce obok, za pomocą funkcji MAX wyznaczmy maksymalną wartość dla naszego zbioru danych, oraz określamy współczynnik niezbędny do prawidłowego wyskalowania słupków danych względem osi poziomej (w naszym przypadku będzie to 0,8).
W kolejnym kroku tworzymy tabelę, która posłuży nam za źródło danych do stworzenia odrębnych osi wykresu. Poszczególne osie powstaną dzięki odpowiedniemu ułożeniu danych oraz zastosowaniu wykresu punktowego.
Etykiety do osi danych skopiują się jako seria danych, dla tego też najlepiej jest je jeszcze raz zaznaczyć, z uwzględnieniem pustego pola i przekopiować w dół. Przejdźmy teraz do kolejnej tabeli, która posłuży nam za źródło danych do wykresu słupkowego. W tabeli tej każdy z regionów będzie posiadał dwa pola danych. W pierwszym z nich utworzymy słupek, którego wartość "A" będzie równa wartości z pola podzielonej przez Wartość maksymalną dla zbioru, a następnie pomnożonej przez Współczynnik.
W drugim zaś polu "Pusta..." obliczymy szerokość przerwy dzielącej poszczególne słupki od siebie. W tym celu od wartości "B" odejmiemy wartość "A"
Przyszedł czas na zbudowanie wykresu. Zaznaczamy obszar z przeliczonymi wartościami i wybieramy wykres skumulowany słupkowy a następnie korzystamy z przycisku Przełącz wiersz/Kolumnę.
Na powyższym wykresie usuwamy wypełnienie serii danych określonych jako Pusta. Możemy to zrobić szybciej, poprzez usunięcie tła dla pierwszej serii a następnie zaznaczenie kolejnej z wciśniętym klawiszem F4.
Na tym etapie warto przygotować wykres do dalszych działań poprzez:
- usunięcie legendy oraz głównych pionowych linii siatki
- ustawienie wartości osi poziomej na maksymalną wartość 4,7 a następnie jej usunięcie
- usunięcie konturu osi pionowej
W następnym kroku dodajemy do wykresu serię danych, która będzie "udawać" nasze osie poziome wykresu. W tym celu zaznaczamy dane z kolumny X, klikamy na wykres i wciskamy Ctrl+V. Następnie zaznaczamy wklejony wykres i zmieniamy jego typ na punktowy z prostymi liniami.
Aby nasz oś ułożyła się w poziomie potrzebujemy dodać jeszcze do niej wartości Y. Dlatego też ponownie zaznaczamy wykres punktowy modyfikujemy jego zakres jak poniżej.
Czas nadać naszym osiom, etykiety. W tym celu klikamy na wykres punktowy i dodajemy do niego etykiety danych, których wartość definiujemy używając pola Wartość z komórek. Same etykiety natomiast umieszczamy Poniżej punktów z danymi.
Po usunięciu znaczników wykresu punktowego i formatowaniu jego linii wykres powinien wyglądać jak poniżej.
Przyszedł czas na ostatni element wykresu a mianowicie jego etykiety. W tym przypadku ponownie skorzystamy z wykresu punktowego, do którego stworzenia posłuży nam poniższa tabelka. Dane zaznaczamy i dodajemy do wykresu. Do ustawienia etykiet ponownie korzystamy z opcji samodzielnego definiowania etykiet z wybranego pola oraz możliwości ich rozmieszczenia Powyżej punktów z danymi. W tym miejscu trzeba również pamiętać o zmianie granic pomocniczej osi pionowej na zakres 0-2.
Na koniec naszej pracy usuwamy pomocniczą oś i ostatecznie formatujemy wykres.
